“Doordat jij ons alle ruimte gaf, geduldig naar ons luisterde, onze wensen serieus nam en waar nodig adviseerde, zijn wij in onze opzet geslaagd. Wij kijken terug op een mooi en waardig afscheid.”
Is er één manier van werken? Nee…, die is er niet en toch ook weer wel. Dat vraagt om uitleg. Als ik een uitvaart begeleid, dan gaan we met elkaar op pad. We leren elkaar kennen en hopelijk ontstaat er vertrouwen. Graag hoor ik over het leven van degene van wie jullie afscheid namen. Dat leven, mét jullie wensen, vormt de basis van hoe we samen-werken op weg naar het afscheid. Tijdsduur, aantal gesprekken, tempo: het staat niet van tevoren vast. Mijn ervaring is dat het proces groeit en er steeds, als vanzelf, een nieuwe stap wordt gezet om nog meer invulling te geven aan de uitvaart.
Natuurlijk regel ik de noodzakelijke dingen, en dat altijd in overleg met jullie. We overleggen over de laatste verzorging en het opbaren: wie, waar, kan het thuis, wat zijn de voor- of nadelen van de verschillende mogelijkheden? Ik geef informatie zodat jullie de juiste afweging kunnen maken. Wordt het een crematie of begrafenis? Wat voor sfeer krijgt de uitvaart en hoe krijgen we dat voor elkaar? Wordt het een sobere of uitbundige kist of een baar? Welk vervoer past (alles is tenslotte mogelijk)? Welke uitstraling krijgt de rouwkaart? En dan niet de minste vraag: waar nemen jullie afscheid? Het hoeft niet per se in de kerk of in een aula, veel andere plekken zijn mogelijk.
Dus ja, er is eigenlijk wel één manier van werken. Kennismaken, luisteren, de tijd nemen en met elkaar zoeken naar de voor jullie beste mogelijkheden om afscheid te nemen. Attendo laat zich daarin niet leiden door wat gebruikelijk is, maar laat wensen voorop staan.