Opbaarplank

Het is niet raar als iedereen bij een uitvaart er van uitgaat dat de overledene in een kist ligt. Gewoon, omdat wij niet anders gewend zijn. Maar het hoèft niet. De enige wet waarmee we te maken hebben is die op de lijkbezorging en daarin is nergens sprake van een kist. Wèl van een omhulsel. En dat omhulsel is al heel vroeg 'een kist' geworden, al of niet van massief hout, al of niet bewerkt of beschilderd. Ooit van een lijkwade gehoord? Die van Turijn misschien? Nu nog zijn er mensen die daar heel bewust voor kiezen, omdat ze dat zo vinden passen bij hun dierbare.

Als de overledene op een opbaarplank thuis ligt, is de 'afstand' nòg kleiner, is de weg van afscheid nemen nòg intiemer, is de overledene dichterbij. En op de dag van de uitvaart kan diezelfde plank - wat niet zomaar een kale plank is, maar een prachtig bewerkte en een met opstaande randen van ongeveer 10 centimeter hoog - als kist gebruikt worden, als het lichaam maar goed omhuld is. En... de voorbereiding op het daadwerkelijk cremeren of begraven vraagt extra aandacht!